In 2017 maakte de Noorse fotografe Monica Strømdahl een reeks over zogenaamde ‘flophouse hotels’: vervallen, goedkope hotels in de VS waar mensen zonder middelen voor langdurige huisvesting hun intrek vinden. Daar ontmoette ze de toen twaalfjarige Mikal, die opgroeit in een gezin gekenmerkt door alcoholisme en chaos. Maar ook door echte liefde en de hoop op een beter leven.
Mikal is slim en welbespraakt, en doet het goed op school. Maar door de armoede thuis krijgt hij niet de kansen die hij verdient. Zijn grootste wens? Dat zijn ouders stoppen met drinken. Maar kan zelfs oprechte, grenzeloze ouderliefde op tegen verslaving? Met veel moed vertelt Mikal zijn verhaal, in de hoop anderen te helpen. Flophouse America werd zo een radicaal eerlijke én realistische documentaire, die ondanks de tristesse warm en liefdevol aanvoelt.
