Voor zijn tweede film baseerde Tarkovski zich losjes op het leven van de 15de-eeuwse Russische iconenschilder Andrej Roebljov. Liever dan een biografie maakte hij een bespiegeling over het belang van de kunstenaar en het overleven van kunst. Tarkovski en coscenarist Andrej Kontsjalovski geven een contemplatieve uiteenzetting over de taak van de kunstenaar in een door terreur geteisterde samenleving. In zijn streven een zuivere kunstvorm gestalte te geven, wenst meesterschilder Roebljov zich niet te compromitteren. Later ontmoet hij een nar, wiens taalgebruik zich onttrekt aan de macht van de heersers en daarvoor wordt deze gestraft.

Tarkovski's visie op het samenvallen van personage en de wereld waarin hij zich bevindt, kwam met Andrej Roebljov tot een hoogtepunt. De sovjetcensuur toonde zich niet ongevoelig voor de implicaties van Tarkovski's zwart-wit- en kleurenproductie en de in 1966 voltooide CinemaScopefilm werd pas in 1971 vrijgegeven voor vertoning in de Sovjet-Unie. Lumière vertoont nu een nieuwe digitaal gerestaureerde versie van deze film.

Trailer